We zijn weer een week verder en onze wedstrijd van de vorige week is al lang vergeten. We gaan weer een verse wedstrijd in op deze schitterende ochtend in een heerlijk zonnetje. We zijn vandaag compleet en spelen dus met z’n vijven. We  spelen lekker thuis om 9:00 tegen Oostkapelle en Willem van Daatselaar gaat onze wedstrijd fluiten.

We beginnen vol goede moed nadat Oostkapelle de aftrap mocht nemen. Na enige minuten krijgen we helaas al het eerste tegendoelpunt rond onze oren. Maar niet getreurd, we pakken de bal op en is het onze beurt om af te mogen trappen. Dit herhaalt zich eigenlijk nog vijf keer de eerste helft en gaan we met 6 – 0 achterstand de rust in. Bij het genot van een glaasje limonade bespreken we de dingen die goed gaan en de dingen die een beetje beter moeten. Maar met een positief gevoel gaan we de tweede helft in en gaan we het weer proberen op te pakken. Het mag niet baten, we krijgen er nog zeven rond ons oren en Robin zelfs niet rond zijn oren maar rond zijn edele delen. Dat werd even op zijn tanden bijten en dat is wat hij deed en ging dapper door.

Maar niet getreurd, we letten niet op de eind uitslagen maar op onze persoonlijke en gezamenlijke vooruitgang en of we allemaal met plezier voetballen. Waar we het in de rust over hebben gehad, dat we niet door het midden moeten uittrappen maar altijd naar de zijkant, is goed opgepakt. Daar hielden we ons keurig aan en dat hebben we dus vandaag weer geleerd. Heel goed.

Zoals ik het kan zien vinden we het allemaal nog leuk en dat is het allerbelangrijkste. En uiteraard mogen we na de wedstrijd ook nog penalty’s nemen en keepen en dat is natuurlijk ook een erg leuk element wat ze allemaal prachtig vinden.