Met 14 man (Jeroen was als vooruitgeschoven post al eerder afgereisd) vertrokken we naar Erremu voor de wedstrijd tegen het vierde. Thuis hadden we met 3-4 verloren van deze ploeg dus tijd voor revanche. We begonnen met enkele zwaargewichten in de spits, Jeroen en Bob. Daarachter het middenveld met Bokje in de punt naar voren en Maupie (van het 2e dus niet die van Bernard) in de punt naar achteren. Op links en rechts de Benjamins van het 2e Hugo en Janick. In het hart van de verdediging de nestor van dit ensemble, Micha (die van Bernard) en ons duracell konijn Leander. Rechtsback stond vandaag Koops en linksback de echte Benjamin Deamion. Sluitpost van dit sterrenelftal was Jock. Op de bank het illustere trio Menno, Matteo en Vic.

De tribune werd bevolkt door Maks (iets met z’n enkel), Anco (eindelijk!) en Bernd die z’n broer kwam aanmoedigen.

Laten we beginnen met het positieve…. We openden zelf de score! Dat scheelt in de bloeddruk. Uit een corner en een soort van scrimmage die daarop volgde, kwam de bal bij Koops terecht die uit de draai knap inschoot. Alweer z’n derde, niet slecht voor een verdediger. Mooi doelpunt en wat nog mooier was, een voorsprong. Je zou denken dat we nu wat beter gingen spelen, maar het bleef rommelig en een foutenfestival. Gelukkig deed Arnemuiden naar hartenlust mee. Wel was al vrij snel duidelijk dat we de betere ploeg waren. Er waren wat kansen over en weer maar na een half uurtje ballen was het Hugo die de voorsprong verdubbelde. Hij wist de bal op links te onderscheppen en kon vrij opstomen naar het doel van de tegenstander. Met een bekeken schot in de korte hoek was het raak. Voordat we zover waren raakten we wel Bob de spits kwijt. In een poging om de bal te achterhalen kwam hij ongelukkig op z’n knie terecht en moest na een minuut of twintig afhaken. Vic ging zodoende rechtshalf spelen en Janick schoof op naar de spits.

In de tweede helft kwam Menno erin voor Richard en Matteo voor Jeroen.  Maar voordat we goed en wel in de dug-out zaten  was het Erremu dat ineens de aansluitingstreffer maakte. Door balverlies op het middenveld konden de spitsen van de tegenstander vrij opstomen naar het doel van Jochem. En speelden bekwaam de keeper uit. Hierna volgde een slechte fase van de blauwwitte helden. Veel balverlies, slechte passes, verkeerde beslissingen. Jock hield ons een paar keer op de been door heel attent te keepen.
Maar naarmate de tijd verstreek kregen we steeds meer kansen. Onze betere conditie was duidelijk in ons voordeel. Helaas waren de spitsen niet helemaal wakker. De ene na de andere kans werd niet benut. Al met al hadden we 7 a 8 keer kunnen scoren in deze wedstrijd. Het werden er uiteindelijk vier.

Zo in de buurt van de 65e minuut slalomde Maurice door de hele zestien van de tegenstander en schoot ons op 1-3. Een rollertje buiten bereik van de keeper. Vijf minuten later waren het Hugo en Janick die samen de verdediging omzeilden. Hugo schoot de 1-4 en z’n tweede in de boeken. Dat werd ook verrassend genoeg de eindstand. Leuke wedstrijd om naar te kijken, spannend en met veel kansen en fouten. Maar hierdoor hebben we ons weer wat steviger op de zesde plek genesteld. Volgende week een oefenpotje thuis tegen Borssele en dan op 30 april de thuiswedstrijd tegen Walcheren.