De belangrijkste wedstrijd van het seizoen stond op de planning,bij eventuele winst zouden we over Colijn heen gaan en dus voor een kampioenschap spelen.Er stond dus heel wat spanning op deze pot en dat zagen we aan de gezichten toen we om 09.30 vertrokken. De hele week hadden we naar deze wedstrijd getraind en ook aan de conditie gewerkt met de sponsorloop,we waren compleet en er klaar voor….maar het zou heel moeilijk worden,dat wisten we wel! Na overleg met de tegenstander drong Domburg aan op 7 tegen 7 wat Colijn niet zag zitten,de spanning zat er bij hun ook goed op bleek wel.Echter na het eerste fluitsignaal en één minuut onderweg kwam Colijn er razendsnel uit en stonden wij te slapen..boem 1-0. Oh oh daar gaat de tactiek,Colijnsplaat ging er vol op en fysiek is dit wel een heel groot team(????) en via snelle aanvallen bestookten ze ons van alle kanten,we kwamen er de eerste helft niet aan te pas en Mikey was zijn vorm van de laatste weken ook even kwijt waardoor ze uitliepen naar 3-0.Door een tactische omzetting van ons door Ruben naar achteren te halen herpakten we ons een beetje en bleef de schade beperkt en gingen we een beetje teleurgesteld met 3-0 de kleedkamer in ondanks onze trouwe supporters met spandoeken en aanmoedigingen.

Rust.
In de rust werd elkaar goed de waarheid gezegd en we spraken af dat we er in ieder geval een wedstrijd van zouden maken en we met opgeheven hoofd hier zouden vertrekken.Daar kwam niets van terecht want prompt na het signaal van de scheids was het alweer raak en werden we wederom compleet overlopen 4-0,5-0 en 6-0. Hoe was dit nu mogelijk!? Als het maar geen monsterzege zou worden…gauw Ruben er weer bij die wissel stond en vanaf dat moment kwam er een kentering in de ploeg en het spel werd weer een wedstrijd!! Prachtig om te zien hoe raar het kan lopen in twee keer 25 minuten voetbal want via Fik was daar de bevrijdende 6-1…je moet ergens beginnen.Niet lang daarna via de linkerkant trok Joris door en met een mooi schot was het 6-2 De supporters richtten zich weer op en bij Colijn viel het wat stil ondanks dat ze toch vrij eenvoudig de 7-2 maakten. We gingen hier niet meer winnen en kampioen worden zou dus niet meer lukken maar wat een schitterend gezicht dat de coaches van Colijnsplaatse Boys op hun klokje gingen kijken en verbaasd waren over de veerkracht van Domburg E1 toen Ruben de 7-3 wist te maken via een lange solo. De allermooiste goal moest toen nog komen en die was van Domburg en wel door Mart die van grote afstand de bal er op prachtige wijze in liet zeilen en dus 7-4!
Daar bleef het wel bij al waren de laatste twintig minuten dus in ons voordeel,het bleek echter te laat en Colijn is dan ook de terechte kampioen. Wel een heerlijke tweede helft en complimenten voor dit team wat steeds beter is gaan spelen,nu op naar een mooie seizoens afsluiting met de toernooien en nog een pot tegen Meeuwen.
Chapeau jongens!