Donderdagavond 19.00 uur, sportpark Oosterloo stroomt vol met supporters. De paraplu`s worden uitgeklapt en er wordt een plekje langs de lijn gezocht. Er staat een bekerwedstrijd van de F1 op het  programma en niet zomaar een wedstrijd, de kwartfinale staat op het punt van beginnen.

Al onze 9 blauwwitte gladiatoren staan te trappelen van ongeduld en klaar om de halve finale te bereiken. De tegenstander was een bekende van ons, we hadden in de najaarscompetitie ook al tegen ze gespeeld. De eerste wedstrijd wonnen we met 8-2 en de 2e verloren we met 4-1, we waren van te voren dus gewaarschuwd, hier lopen we niet zomaar even overheen.
De eerste helft met wind tegen was gelijkopgaand, maar Bevelanders bleek gevaarlijker. Wij waren niet bij machte om ons spel te spelen en lieten de tegenstander hun gang gaan. Er werd geen duel aangegaan, er werd niet goed overgespeeld, er werd te afwachtend gespeeld, de spelers waren angstig. Dit resulteerde vlak voor rust in de verdiende 1-0 voor de Bevelanders. Er werd niet fel genoeg gespeeld en de tegenstander schoot de bal mooi in de hoek achter Jochem.
Wij waren de resterende minuten in de eerste helft niet bij machte om het tij te keren, met een achterstand werd daarom ook de kleedkamers opgezocht.
Nu was er werk aan de winkel voor de coaches. Met een stevige speech werd er gevraagd of wij onze supporters nog wat leuks te bieden hebben. Iedere week staan ze met grote getale langs de lijn, iedere week worden ze nagenoeg niet teleurgesteld, maar uitgerekend vandaag laten we het afweten. Na wat ja en nee antwoorden werd iedereen opgepept om als een speler het veld op te gaan die de halve finale echt wilt bereiken.

De 2e helft begon het nog wat meer te regenen, nu is het aan ons om er een gedenkwaardige `cupavond` van te maken. Alle ingrediënten zijn aanwezig om er een echte Engelse wedstrijd van te maken. 1-0 achter, de wind in de rug, vele supporters aanwezig en spelers die tot op het bot gemotiveerd zijn om de winst te pakken.

Bevelanders werd vanaf minuut 1 met de rug tegen de muur gezet. Dit is het oude Domburg, we strijden voor iedere centimeter, passes komen weer aan, we zoeken de ruimte in de hoeken weer op en iedereen laat eindelijk zien dat we vol voor de winst gaan. We spelen grotendeels op de helft van de tegenstander en wanneer ze over de middellijn komen, staan daar onze verdedigers die iedere aanval in de kiem smoren. Achterin geven de Bevelanders echter ook (nog) geen krimp, ze verdedigen sterk en gooien de beuk er ook in. Er ontspon zich een wedstrijd die het predicaat cupfight met zich mee mag dragen. Iedere aanval werd onder luid gejuich ondersteunt, iedere verdedigende actie werd opgelucht aanschouwt, het was eigenlijk wachten wanneer het kwartje onze kant op zou vallen.
Na 7 minuten in de 2e helft omspeelde Shannon haar tegenstander en liep naar de achterlijn. Ze zag dat Julian bij de 2e paal positie had gekozen en speelde de bal naar hem. Met een sliding bracht hij sportpark Oosterloo in extase, 1-1.
En nu ? Gaan we weer wat rustiger spelen ? Vergeet het maar ! Iedereen gooide er nog een schepje bovenop, we roken bloed. Bevelanders werd onder druk gehouden en begonnen wat kleine fouten te maken. Dat je dit niet moet doen met Kyandro in de buurt was nog niet duidelijk voor ze. Al liggend onderschept hij 2 minuten voor tijd de bal en tikt hem naar Julian die niet nadenkt maar gelijk op het doel schiet. Tussen wat tegenstanders vloog de bal in het doel en schoot Julian ons naar de halve finale, 2-1.

Wat een geweldige 2e helft, een enorm verschil met de 1e helft. We zijn blijven strijden en blijven geloven dat we deze klus zouden gaan klaren en dit is ons ook gelukt. Na afloop werden de supporters bedankt en de felicitaties in ontvangst genomen, we waren doorweekt van de regen, maar voelden nog geen kou door de adrenaline.

Nu op naar de halve finale, welke tegenstander dat gaat worden weten we nog niet. Wat we wel weten is dat koorts nog nooit zo lekker heeft gevoeld, bekerkoorts welteverstaan.